Het advies gesprek

We zitten te wachten in de wachtruimte. De deur van de ingang valt elke keer met een klap dicht. Ze schrikt elke keer op. Zo gespannen als een snaar. Ik word er ook zenuwachtig van. 

Vandaag krijgt ze het advies van de intake voor behandeling. 

Als coach ga ik mee om te kijken waar ik haar kan ondersteunen hierin. De hele week is ze al op van de zenuwen. Ze heeft veel behandelingen al gehad. Niet allemaal waren ze positief. Hierdoor heeft ze veel wantrouwen richting wat gaat komen. 

Als we opgehaald worden, lopen we eerst door een wirwar van gangen. Ze maakt wat grapjes om haar eigen zenuwen de baas te blijven. We zitten, de sfeer is gespannen. Het voelt alsof het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt.

 

De psychiater begint te praten. Wat hij gezien en gehoord heeft. Wat hij denkt dat een goed idee zou zijn. Hij checkt bij haar of dat klopt. Ze slikt, ze is ontroerd. Hij heeft echt naar haar geluisterd. Hij zoekt naar mogelijkheden die passen bij haar. Wat zou zij nodig hebben om verder te komen. Hij wil niet haar in het standaard behandelaanbod duwen, maar werkt andersom. Wat heeft zij nodig, wat wil zij en dan kijken hoe het behandelaanbod daarbij op maat te maken is. 

Ze zegt met een snik, “u ziet mij als mens” dat is zo fijn. Het ontroert mij ook, ik ben opgelucht, wat fijn voor haar. Dit geeft veel vertrouwen. Wat fijn een psychiater, die echt luistert en kijkt wat nodig is. Dat gun ik iedereen.

#fijne samenwerking